Στο (ξε)παρθενικό μου άρθρο σε αυτήν την σελίδα, ιστοχώρο ή ότι σκατά λέγεται τελοσπάντων, θα ασχοληθώ με ένα μεγάλο τίποτα. Ένα μεγάλο τίποτα που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό όμως την ανάπτυξη του γένους των δίποδων χωρίς πούπουλα, με αρνητικό ΠΑΝΤΑ τρόπο. Αυτό είναι η ύπαρξη της θρησκείας και η ανυπαρξία του Θεού.
Ο ΘΕΟΣ : Με τον γενικό όρο Θεός (πληθ. θεοί) στη σύγχρονη ελληνική γλώσσα εννοείται η θεότητα ή υπέρτατη οντότητα που φέρεται κυρίως στις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες ως Δημιουργός του Κόσμου. Ας αποδεχτούμε αρχικά ότι υπάρχει. Ας πάρουμε κιόλας το μονοθεικό πρότυπο του κοινού θεού (στα @@ μας οι διαφορές των δογμάτων, κρατάμε την ουσία) των μεγαλύτερων θρησκειών (χριστιανισμός, μουσουλμανισμός, ιουδαϊσμός), τον όποιο ασπάζεται η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Ο Θεός της αγάπης και του ελέους,η υπέρτατη οντότητα που δουλεύει για το καλό της ανθρωπότητας; Αρχίδια μέντολες, πρόκειται για ένα χαιρέκακο σαδιστικό κάθαρμα που βάζει συνέχεια τους πιστούς του σε σκληρές και απάνθρωπες δοκιμασίες και τους διάφορους πολιτισμούς να κατασφάζονται μεταξύ τους. Κάποιος θα πει : τα γραπτά είναι έργα των ανθρώπων και όχι του θεού. Δεκτό, αλλά σε αυτά δε βασίζονται και διαφέρουν οι θρησκείες και οι πιστοί τους ; Σύμφωνα με αυτή την εικόνα και με βάση τον ορισμό του Θεού εγώ γνωρίζω πολλούς ανθρώπους στην ιστορία κατά πολύ ανώτερους του. Άρα δεν είναι το ανώτερο ων. Άρα δεν είναι ο ΘεόςΑυτά θα πει κάποιος τα λένε οι θρησκείες, γιατί όμως δεν δέχεσαι την ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης που εξουσιάζει ή ελέγχει τα πάντα ή ότι απλά υπάρχει; Σε όλα τα προηγούμενα ερωτήματα μπορώ να απαντήσω με τον ίδιο κυνικό τρόπο που τίθενται τέτοια ερωτήματα. Σιγά σιγά, με την ανάπτυξη της γνώσης και της επιστήμης αυτή η ανώτερη δύναμη χάνει μέρα με την μέρα την παντοδυναμία της. Από τον θεό κεραυνό που τρομοκρατούσε τους πρώτους ανθρώπους (όχι τους πρωτόπλαστους) έφτασε να βρίσκεται κάπου στο σύμπαν (ή απλά να υπάρχει), σιγά σιγά θα εκλείψει. Ωραία και πως δημιουργήθηκε ο κόσμος, αν όχι από κάποιο υπέρτατο ον; Γαμώτο με στρίμωξε καλά αυτό το επιχείρημα. Δεν γνωρίζουμε ακόμα αλλά κάποτε θα το μάθουμε και αυτό. Απλά, ποτέ δεν θα τα ξέρουμε όλα. Δεν βρίσκετε όμως χαζό κάθε τι που δεν γνωρίζουμε να το ονομάζουμε ανώτερη δύναμη; Με κάθε νέα ανακάλυψη θα χάνει και δύναμη....
ΥΓ για όσους αν συζητούσαμε face to face, ότι μου εφτελίζεις την πίστη και δεν έχεις δικαίωμα να την ειρωνεύεσαι, αλήθεια πως θα αντιδρούσαν αυτοί αν κάποιος τους έλεγε ότι πιστέυουν σε κάτι πράσινα μικρά ανθρωπάκια που ζουν κάτω από τα κρεβάτια και βγαίνουν όταν κοιμάσαι;
ΥΓ2 ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΝΑ ΜΠΑΝΙΟ? ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ.
Συμφωνώ γενικά με τον προλαλήσαντα... Υπάρχει όμως κάτιτς που το θεωρώ λάθος στην συμπεριφορά ορισμένων ατόμων... Κύριε προλαλήσαντα δεν λέω ότι εσείς ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία, απλά ετσι βρε αδέρφι θέλω να το πω... Όταν κάποιος πιστεύει/ελπίζει/φοβάται/προσκυνά/ακολουθεί κάτι το οποίο ονομάζει Θεό, κανείς που δεν ενστερνίζεται την άποψη αυτή, δεν έχει το δικαίωμα να του φέρεται απόλυτα... Καθ' ένας έχει δικαίωμα να πιστεύει ότι γουστάρει, είτε αυτό είναι ένα πράσινο ανθρωπάκι που κοιμάται κάτω από το κρεβάτι του, είτε είναι ένας Θεός, ο οποίος, αν δεν είσαι καλό παιδάκι και δεν αναλύεις μία φορά το μήνα σε κάποιον ανώμαλο ιερέα το πώς έκανες σεξ με τον συνάνθρωπό σου, θα σε στείλει στην κόλαση να σαπίσεις, είτε είποτα από τα δύο, είτε και τα δυο... Και όλα αυτά τα λέω προασπιζόμενος τη δημοκρατία την οποία έχουμε... Τα χει πει ο Βολταίρος αυτά (βλ. αρχή της σελίδας δεξιά)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τι σε κάνει να πιστεύεις ότι ο κυνισμός των απαντήσεών σου στοιχειοθετεί επαρκώς την μη-ύπαρξη θεού; Το ιπτάμενο μακαρονοτέρας, που έβαλες πάνω, έρχεται να θίξει κάποια νοσηρά επιχειρήματα υπέρ της ύπαρξης θεού, όχι ως επιχείρημα στην μη-ύπαρξη θεού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ θρησκεία στην αγνή της μορφή εκφράζει εν μέρει τις ελπίδες ενός λαού κατά την ίδια έννοια που το έθνος στην αγνή του μορφή εκφράζει την συλλογικότητα μιας ομάδας ανθρώπων. Δεδομένου ότι η πνευματική ανησυχία του ανθρώπου, είτε εκδηλώνεται ως πίστη στην έρευνα και την επιστήμη, είτε ως πίστη σε κάτι μη άμεσα αντιληπτό, πηγάζει από την αβεβαιότητα του θανάτου, η θρησκεία έχει βαθύτατη συναισθηματική αξία, οριοθετώντας έτσι την δικαιοδοσία της λογικής στην σχετική επιχειρηματολογία. Κοινώς η ύπαρξη θρησκείας σε φιλοσοφικό επίπεδο δεν αντιτίθεται ούτε υπεισέρχεται στο δρόμο της ευτυχίας. Αντιθέτως, διευρύνει την επιδεκτικότητα του νου στην προσπάθεια για το καλύτερο. Είναι σίγουρα θετική η ελευθερία της ύπαρξης στην πραγματική κοινωνία ενός δυαδικού συμπληρώματος του ανήσυχου και χειμμαρώδους Φάουστ.
Κρίνοντας από τα λεγόμενά σου η απόρριψή σου στη θρησκεία βασίζεται στον Χριστιανισμό. Και για να δείξω τι εννοώ παραπάνω. Όποιος κάτσει να ψάξει λίγο τον Βουδισμό θα διαπιστώσει σχετικά εύκολα ότι η βασική του διαφορά με τον Χριστιανισμό είναι ότι δεν επικεντρώνεται στην "αμαρτία" αλλά στην "δυστυχία" και προσπαθεί να την καταπολεμήσει. Έτσι μπορεί να δει κανείς την παραλλαγή που υπέστη ο χριστιανισμός, ως παραμόρφωμα ενός πολύ διαφορετικού ιουδαϊκού Θεού υπό την σκιά ενός εσταυρωμένου επαναστάτη Μεσσία. Αυτά όμως έχουν να κάνουν με αυτό καθ'αυτό τον χριστιανισμό και όχι την θρησκεία.
Για να καταλήξω να πω ότι ούτε η παρακμή που εμφανίζουν οι επίγειοι θεσμοί αντιπροσώπευσης του κάθε θεού (πχ. Εκκλησία), ούτε οι διάφοροι νοσηροί σκοποί που έχουν κατά καιρούς επιτευχθεί υπό το όνομα του θέου μπορούν να στοιχειοθετήσουν βάσιμα ότι μια κοινωνία χωρίς θεούς και θρησκείες θα είναι καλύτερη από την σημερινή.
Αυτά τα ολίγα γιατί έχει διαφορά ο αθεϊσμός ως απόρριψη της θρησκείας και ο αθεϊσμός ως ελευθερία της θρησκευτικής πίστης.
Ωραία σχόλια και τα δυο. Ξεκινώντας με το πρώτο δε θα μπορουσα παρά να συμφωνήσω με το Βολταίρο απόλυτακαι μαζί σου ως προς αυτό, αλλά συνήθως αυτός που χάνει το δικαίωμα να υπερασπιστεί την αποψή του είναι αυτός που δεν πιστεύει. Δεκτό και σεβαστό ο καθένας να πιστεύει όπου και ότι θέλει, αλλά και κάποιος που δεν πιστεύει σε κανέναν θεό να υποστηρίξει την άποψη του. Όταν ένας άθεος υποστηρίζει την άποψη του δεν γίνεται να μην θίξει την πίστη στο Θεο. Αρκεί να μην είναι δογματικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο δεύτερο σχόλιο και αντιπαραθετικό σχόλιο. Δεν έγραψα προφανώς ένα αντιθεϊκό μανιφέστο, αλλά κάποιες σκέψεις γύρω από την ύπαρξη του θεού. Με την βοήθεια σου όμως μπορω να επεκτείνω τον συλλογισμό μου και σ ευχαριστώ πολύ γι αυτό.
Η θρησκεία, ή μαλλον οι θρησκείες ήταν, είναι και ελπίζω να μην είναι στο μέλλον, αποτέλεσμα και απόρροια της οργάμωσης των διαφόρων κοινωνιών. Δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας ανώτερης αλήθειας και αυτό γιατί: Όλες οι θρησκείες συνδέουν τον άνθρωπο με το θεϊκό στοιχείο. Στις 3 μεγαλύτερες θρησκείες (κάνεις λάθος ότι η απόρριψη ββρίσκεται μόνο στον Χριστιανισμό, γιατι ο ιουδαισμός και ο μουσουλμανισμός είναι συγγενές θρησκείες γιατι βασίζονται στην πίστη για τον ίδιο Θεο, η σύνδεση αυτή επιτυγχάνεται με την πίστη και αφόσίωση στο Θεο με σκοπό την αιώνια ευτυχία. Στόν βουδιμό η σύνδεση γίνεται με το Ντάρμα. Με μια απλή αναζήτηση στο Ιντερνετ μπορείς να δείς ότι αυτή η θρησκεία χωρίζει τους ανθρώπους σε κατηγορίες (αρχίζω από τους ανώτερους) : 1) ιερείς ή βραχμάνοι 2) αριστοκράτες πολεμιστές και 3) τους καλλιεργητές της γής στους οποίους προσάχθησαν και οι λοιποί χειρονάκτες και οι κατεκτημένοι λαοί. Σύμφωνα με αυτό το σύστημα των καστών, είναι ήδη προαποφασισμένο σε ποιά κάστα θα ανήκει και δεν μπορεί να αλλάξει κατα την διάρκεια της ζωής. Πράγματι βασίζεται στην δυστυχία και όχι στην αμαρτία.Καταλήγοντας με τις θρησκείες η αγνή τους μορφή είναι αυτή που δεν φαίνεται. Να δώσουν στους ανθρώπους ένα ξεροκόμματο να φάνε στην επόμενη ζωή και να μην ασχολούνται με αυτήν. Στο κάτω κάτω ποιά θρησκεία δεν ήταν συνυφασμένη με την εκάστοτε εξουσία; Επίσης ο ορισμός σου για τα έθνη είναι κατα την άποψη μου αστείος. Χωρίς να θέλω να σε προσβάλλω αλλα απο την αρχαία κιόλλας εποχή ο χωρισμός της ανθρωπότητας σε έθνη δεν ήταν πάρα η ισχυροποίηση της μιας φυλής πάνω στην άλλη και όχί μια αγνη μορφή συλλογικότητας ομάδων ανθρώπων. Ηταν ανάγκη (;) άγριας επιβίωσης.
Εγω όμως είμαι άθεος. Άθεος είναι αυτός που δεν αποδέχεται την ύπαρξη του Θεού και όχι άθρησκος (αυτός που πιστεύει σε μια ανώτερη δύναμη που δεν περιγράφεται στις Θρησκείες). Ο αθείσμός που αναφέρεις φίλτατε μάλλον είναι η ανεξηθρησκεία.
Σήμερα λοιπόν εν έτει 2009, αποκρούω την ίδια την λογική της ύπαρξης θεού (ενως ανώτερου δημιουργού δηλαδή, για να μην ξεχνιόμαστε), απο την ίδια την ανθρώπινη δραστηριότα και παρατήρηση. Απο την επιστήμη. Σε αυτήν (και πάλι διαφωνώ μαζί σου) δεν εναπωθέτεται ούτε κφράζεται καμία πίστη γιατί είναι αποτέλεσμα σκέψης και τεκμηρίωσης. Βάση αυτής πλέον, μπορούμε να υπερβούμε αυτόν τον σκοταδισμό που έχουν δημιουργήσει οι θρησκείες. Εδώ και έναν αιώνα έχει αποδειχτεί ότι δεν αποτελούμε μέρος ενός εφυούς σχεδίου, αλλά μέρος επίπονης εξελικτικής διαδικασίας ( Εξέλιξη των ιδών, Δαρβίνος). Απο φιλοσοφικής πλευράς η ύπαρξη της νέμεσις και η παρέμβαση της θεολαγνείας στην ανθρώπινη ιστορία αποκρύπτουν και καταδυναστεύουν την όπόια ευτυχία. Ο υποτελής και υποχείριος άνθρωπος στον θεό δεν είναι ελεύθερος, δεν είναι ευτυχισμένος. Και σίγουρα Δεν προσπαθεί για το καλύτερο.
Έχουμε φαει στην μάπα θα έλεγα τις θεοκρατικές κοινωνίες και τον μισανθρωπισμό που προάγουν στην ουσία τους ( και όχι μεμονομένα βάση της ατομικής πίστης στους Θεούς). Γιατί να μην πόρευθούμε χωρίς αυτό το βάρος;
Το ιπτάμενο μακαρονοτέρας είναι δημιούργημα του Bobby Hedersοn, μέρος μιας θρησκείας παρωδίας. Σκοπός του ήταν τα παιδία των αμερικανικών σχολείων να την μαθαίνουν παράλληλα με την θεωρεία του Δαρβίνου. Αποτελεί παρωδία της απόφασης να διδάσκονται τα παιδιά την θεωρία της εξέλιξης μαζί με την θεωρία του Ευφυούς Σχεδίου (το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας την έχει χαρακτηρίσει ψευδοεπιστήμη)
ΑπάντησηΔιαγραφήpainkiller καταλαβαίνω το συλλογισμό σου, αλλά πιστεύω ότι σφάλεις στο γεγονός ότι μπλέκεις την προσωπική σου άποψη με αυτές...των άλλων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος πάντων δεν έδωσα κανέναν ορισμό ούτε για το έθνος ούτε για τη θρησκεία. Είπα τι εκφράζουν, όχι τι είναι!
Πιστεύω πως το μέλλον μιας κοινωνίας διαρκώς αναπτυσσόμενης τεχνολογικά και διανοητικά δεν είναι η απόρριψη της θρησκείας αλλά η μετάβασή της σε φιλοσοφικό επίπεδο. Δεν πρόκειται για την ύπαρξη ή μη-ύπαρξη θεού αλλά για την συναισθηματική ελευθερία του να πιστεύεις ακόμα και σε κάτι "παράλογο" και για την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης.
Πάντα οι θρησκείες κατα τη γνώμη μου χάνουν την ανθρωπία τους πάρα πολύ γρήγορα και δεν είναι τυχαίο. Μπορεί να σφάλλω αλλά αντιπαρέθεσα την άποψη μου βάσει αυτόν που είπες. Στο κάτω κάτω κουβέντα να γίνεται ρε παιδία. Δε πα να χτυπίεμαι για το τι δεν υπάρχει θεός. Κατ εμέ τα πειστήρια ότι δεν υπάρχει είναι ακλόνητα. Δεν προσπαθώ όμως να πείσω κανέναν. Χέστηκα πατόκορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γλώωσα είναι εργαλίο που ο καθένας το χειρίζεται όπως θέλει. Η σοφία είναι για μένα να χρησιμοποιείς την γλώσσα όσο ποιο απλά γίνεται και να τα λες όλα (πχ λαικές παροιμίες ή ρήση. βλ ότι φάμε ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας)
Ωραία ειπώθηκαν από όλους τα παραπάνω, και δεν νομίζω ότι διαφωνούμε γενικά μεταξύ μας... Απλά μπλέχτηκε λίγο η έννοια της δημοκρατίας και της ελευθερίας λόγου με τον αρνητικό/θετικό αντίκτυπο των θρησκειών στις ανθρώπινες κοινωνίες. Όπως και να χει έχει καλυφθεί μεγάλο μέρος απόψεων... Μ'αρέσει, μ'αρέσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ρε, εννοείται κουβέντα να γίνεται, κι καθένας τη γνώμη του λέει. Προφανώς δεν είναι ανάγκη ο ένας να πείσει τον άλλο... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυσάχτε τσαούσες!
ΑπάντησηΔιαγραφή